Met een e-bike door de VS

Hoe het begon

Een zonnige zaterdagochtend in mei 2017, we doen wat dagelijkse boodschappen en op het lijstje staat ook de aanschaf van een paar nieuwe handvaten voor de fiets die ik aan het opknappen ben. We worden niet direct geholpen bij de fietsenwinkel en dus kijken we wat rond. Een uur later komen we thuis met de handvaten en 2 tweedehands elektrische fietsen van het merk Flyer. We hebben wel vaker last van impulsaankopen.

Het blijft zonnig en we besluiten om deze fietsen maar gelijk de volgende dag uit te testen met een ritje heen en weer naar Amsterdam Noord om een vroegere collega van Dineke op te zoeken. Die Flyer-fietsen doen het fantastisch en als ongeoefende fietsers rijden we gewoon 50 km binnen 4 uur met beperkte inspanning. Ik zei toen : "met zo'n fiets kun je heel Amerika doorfietsen".  Die avond dacht ik hier weer aan terug en vond dat eigenlijk wel een boeiend projekt. Onmiddellijk gegoogled op "fietsen door de VS" en het werd me duidelijk dat er diverse fietsroutes met daarvoor bruikbare kaarten bestaan. De bekendste is de Trans America Bicycle Trail die voor het eerst in 1976 is gereden naar aanleiding van het jubileumjaar van het 200 jarige bestaan van de Verenigde Staten. Die route werd toen de "Bi-Centenial" genoemd.

In dat jaar telde die tocht ruim 2000 deelnemers waarvan 200 Nederlanders. De organisatie die deze tocht organiseerde ( De ACA, Adventure Cycling Organisation) bestaat nog steeds en heeft de route jaarlijks verder aangepast/verbeterd. De route loopt van Yorktown (Virginia) naar Astoria (Oregon) en verbindt daarmee de oostkust met de westkust. Feitelijk is het (ongeveer) dezelfde route die de eerste kolonisten volgden bij de ontdekking van het westelijk deel van de VS.

Het plan begon vastere vorm te krijgen, zeker nadat alle kaarten door de brievenbus vielen. Dineke had in aanvang nog enige twijfel over de omvang van deze tocht maar besloot kort daarna onbetaald verlof aan te vragen waardoor we bijna 4 maand de tijd krijgen om deze tocht te fietsen.     

Ter voorbereiding hebben we in de zomer van 2017 2 weken in gebieden (Zuid Belgie en de Vogezen) gefietst die veel lijken op de Apalachen en de Ozarks. Dat zijn de berg en heuvelketens die als zwaarste van deze route worden aangemerkt. Die oefening viel niet tegen; zonder veel bagage konden we met de Flyers 50 km afleggen in combinatie met een stijging van 1000 meters en dat bij een temperatuur van 30 graden. Dat gaf ons wel wat moed en dus werd de voorbereiding vervolgd. De Apalachen zijn niet super hoog, maar staan wel bekend om de steile en soms lange hellingen die kort op elkaar volgen. In iets mindere mate geldt hetzelfde voor de daaropvolgende Ozarks. Grotere hoogtes zullen we pas aantikken als we de Rocky Mountains doorfietsen, die tot boven de 3000 meter reiken, maar de wegen in deze bergketen lopen veel geleidelijker naar boven en zijn dus vriendelijker voor de fietsers.